Na początku chciałbym bardzo podziękować państwu Dariuszowi i Iwonie Kotyra za pomysł, inicjatywę i drugą już bardzo dobrą i sprawną realizację w SHS Grobice Letnich Otwartych Igrzysk Kuców i Małych Koni. To były naprawdę trzy udane dni sportu jeździeckiego, a ten sport to nie tylko np. „Ciekocinko” czy „Baborowko”, itd.!
Ideą organizacji tych zawodów było przede wszystkim wszechstronne sportowe szkolenie od podstaw i przygotowanie do startów na wyższym poziomie (np. ogólnopolskim) grupy najmłodszych zawodników, startujących na kucach i małych koniach. Czyli nie ukierunkowanie zawodnika od początku na jedną dyscyplinę i „sukces tu i teraz”, jak to najczęściej bywa.  Zawodnicy często są bez znajomości ogólnych podstaw, ale za to startujący na „wybitnym” koniu, który generalnie ma zapewnić i wyniki, i… pozycję - przede wszystkim trenera, np. ku zadowoleniu rodziców zawodnika dziś, ale bez większych perspektyw na przyszłość…. Co będzie dalej i co będzie jak zabraknie „kasy” na kolejnego klasowego konia dla utalentowanego zawodnika nikogo, przynajmniej w Związku nie interesuje, a naprawdę duże talenty „gdzieś giną”. I właśnie takie zawody dają możliwość szkolenia i przygotowania startowego, żeby początkujący zawodnik miał możliwość sprawdzić się w różnych konkursach. Np.:
- w ujeżdżeniu, które powinno być podstawą szkolenia każdej innej dyscypliny jeździeckiej,  
- w Próbach Caprillego, które łączą ujeżdżenie z elementami skoków, czyli krok dalej i jednocześnie zachęcają „skokowców”, do „pewnej” nauki współpracy z koniem,
- w skokach, bo to najpopularniejsza i najbardziej medialna z dyscyplin jeździeckich, będąca jednocześnie podstawą do szkolenia w innych startach np. w krosach w WKKW,
 - w konkursach „Derby”, czyli mini krosach WKKW, które uczą np. zawodników jazdy i radzenia sobie z przeszkodami na długich dystansach, nie do rozliczenia w foule między przeszkodami oraz jazdy terenowej…
Jednym słowem takie przygotowanie zawodnika, żeby później w zależności od swoich predyspozycji, zamiłowania, wyboru, ewentualnie klasy posiadanego konia, mógł dalej kontynuować: albo ogólnie bez większych „ambicji” przygodę z jeździectwem sportowym, albo karierę stricte sportową w konkretnych dyscyplinach na coraz wyższym poziomie…